ماه من
روزی از پشت پنجره های کلبه ی سیاه این دنیا دری میابم و می دوم به سمت جنگل سبز و پهناوری که آن سوی این زندگیست به یاد تمام روزهایی که ساکن بودم خواهم دوید و به تعداد اشک هایی که کرده ام مروارید های رنگین کنار ساحل را جمع میکنم زندگی را آغاز میکنم دوباره ....
نظرات شما عزیزان:
:قالبساز: :بهاربیست: |